Δεν είναι μόνο το δικό σας παιδί δύσκολο στο φαγητό. Υπάρχουν πολλά παιδιά δύσκολα στο φαΐ. ‘Η καλύτερα, πολλά παιδιά είναι επιλεκτικά στις γεύσεις, αλλά και στο περιβάλλον που τα εμπνέει για να φάνε.
Οι βασικοί λόγοι για ένα παιδί που δεν τρώει είναι:
Πρώτον, όταν είναι άρρωστο.
Δεύτερον, όταν είναι στεναχωρημένο, αγχωμένο ή έχει άλλα ψυχολογικά προβλήματα.
Τρίτον, όταν δεν τηρείται σωστό και τακτικό πρόγραμμα γευμάτων.
Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση της αδιαθεσίας ή ακόμα και της απλής δυσκοιλιότητα, τότε θα πρέπει να επικεντρωθούμε στους υπόλοιπους παράγοντες.
Το πρώτο και το βασικό: εξασφαλίζουμε ένα ήρεμο, καθαρό και χαρούμενο περιβάλλον για να τρώει. Δεν χρειάζονται παιχνίδια ή «καραγκιοζιλίκια». Ενα καθαρό τραπέζι με ωραίες χαρτοπετσέτες, χαρούμενα ποτήρια και πιάτα είναι αρκετά. Καθόμαστε δίπλα στο παιδί, συζητάμε και τρώμε μαζί. Δεν μιλάμε για το φαγητό, αλλά λέμε ιστορίες ή για το πώς περάσαμε τη μέρα μας ή τι θα κάνουμε μετά.
Το δεύτερο είναι να βρούμε ένα δημιουργικό τρόπο να κάνουμε το παιδί να δοκιμάσει το φαγητό. Εδώ πρέπει να βάλετε τη φαντασία σας: Για παράδειγμα, αν έχετε σούπα, αντί να τη βάλετε σε βαθύ πιάτο, χύστε τη σε ένα φλιτζανάκι για καφέ. Κάντε ότι πίνετε καφέ. Ψήστε μία φέτα του τοστ και κόψτε τη σε ράβδους. Δώστε στο παιδί να βουτάει τη ράβδο μέσα στο φλιτζανάκι και να την τρώει.
Αλλο παράδειγμα. Αντί να φτιάξετε μπιφτέκια και να τα προσφέρετε στο πιάτο, κάντε μικρά μικρά μπαλάκια και περάστε τα σε ένα καλαμάκι για σουβλάκι, βάζοντας ενδιάμεσα πολύχρωμες πιπεριές και ντοματούλα.
Τρίτον, προσφέρετε μικρές ποσότητες στα παιδιά. Μία λύση είναι να χρησιμοποιείτε μεγάλα πιάτα για να βάζετε πολύ μικρή ποσότητα. Είναι καλύτερο να φάει λίγο ή να γεμίσετε το τεράστιο πιάτο δύο φορές με μία κουταλιά της σούπας φαΐ, παρά να μην φάει καθόλου.
Τέταρτον, δεν πιέζουμε ποτέ για φαγητό, ούτε τιμωρούμε, ούτε τάζουμε παιχνίδια ή άλλου είδους επιβράβευση.
Πέμπτον και κυριότερο: μαγειρεύουμε με κέφι και όμορφα φαγητά.
Εκτον και σημαντικότερο: μιλάμε με τα παιδιά, μιλάμε για τα φαγητά που τους αρέσουν και που δεν τους αρέσουν, για τα προβλήματά τους, για το γιατί δεν πεινάνε κλπ. Ζωγραφίζουμε ανθρωπάκια και δείχνουμε το πως λειτουργεί το φαγητό στον οργανισμό. Μπαίνει το φαγάκι στο στόμα, πάει στην κοιλίτσα και μετά δίνει δύναμη στα χέρια, στα πόδια και μας κάνει να τρέχουμε και να ψηλώνουμε κλπ.
Πηγή: newspark.eu
