Πριν ο Τζίμης Πανούσης γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό, εργάζονταν ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Βρισκόμαστε στα τέλη των 70s (πιθανότατα το 1978) και μια τέτοια θέση ήταν ιδιαίτερα προνομιούχα και προσδοφόρα. Όμως στον Τζιμάκο δεν ταίριαζε καθόλου. Δεν χρειάστηκε να περάσει αρκετός χρόνος για να αποφασίσει να παραιτηθεί, με μια δακτυλογραφημένη επιστολή γραμμένη με το δικό του μοναδικό δηκτικό ύφος. Την επιστολή ανέβασε ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Την εμπειρία του περιέγραψε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Rockin.gr, απαντώντας στην ερώτηση για το πώ πήρε την απόφαση όχι μόνο να παραιτηθεί αλλά να βγάλει και την ψυχή του στην επιστολή;
Γιατί μου ‘βγάλαν την ψυχή αυτοί πρώτα. Δυόμιση χρόνια άντεξα. Εγώ ήμουν φοιτητής τότε στην Νομική και έγινε ένας διαγωνισμός και, επειδή είχα ανάγκη από χρήματα, έδωσα εξετάσεις και μπήκα με καλή σειρά, οπότε με φωνάξανε στη διοίκηση εδώ της Εθνικής. Δούλευα στην Ζωοδόχου Πηγής, δεν ήμουν ποτέ σε κατάστημα. Ήμουν στις συμφωνίες των Τραπεζών που ήταν μία δουλειά, όχι κάτεργο… Δηλαδή έπρεπε να συμφωνώ λογαριασμούς με την Deutsche Bank. Ένας τύπος στην Καρδίτσα που στέλνει λεφτά στη μάνα του έπρεπε να δω από ποιά Τράπεζα και να τα σημειώσω και να τα φέρω σε λογαριασμό… Δεν άντεξα, έναν μήνα κοίταζα τα χαρτιά και από εκεί και πέρα στην τύχη… Τους έκανα μεγάλη ζημιά δηλαδή. Αλλά έπαθα ζημιά και στην υγεία μου. Άρχισαν να πρήζονται τα χέρια μου, να πρήζεται το κεφάλι μου… Και μου είπε ο γιατρός «αλλεργία στη δουλειά».
ΠΡΟΣ ΤΗΝ
ΔΙΟΙΚΗΣΙΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Κύριε Διοικητά,
Λαμβάνω την τιμήν να παρακαλέσω Υμας όπως εγκρίνητε την παραίτησιν μου εκ της Τραπέζης δια τους κάτωθι αναφερόμενους λόγους:
1) Παρότι είμαι ταλαντούχος ηθοποιός αρνούμαι να συνεχίσω να πάιζω τον ρόλο του υπαλλήλου στη μέγαλη φίλη του Ελληνικού λαού την Εθνική Τράπεζα (όπως λέμε π.χ Εθνικό Θέατρο,Εθνική Πινακοθήκη, Εθνικοσοσιαλισμός κ.λ.π).
2) Η μέχρι τώρα προνομιούχα εργασία μου εις την Διοίκησιν της Έθνικής Τράπεζας στο τμήμα Συμφωνιών Ανταποκριτών Εξωτερικού δεν ήταν πάρα ένας ρόλος κομπάρσου στην καλοστημένη παράσταση των μεγαλοκεφαλαιούχων μετόχων πάνω στην πλάτη του Ελληνικού λαού (για λεπτομέρειες βλέπε γερή πολιτική ανάλυση Αντρέας Παπανδρέου, Χαρίλαος Φλωράκης, Ερυθρές Ταξιαρχίες κ.λ.π).
3) Δεν ξέρετε πόσο θα σταναχωρηθώ που θα σταματήσω να συμφωνώ εκατοντάδες πανέμορφους αριθμούς επί 8 ώρες ημερησίως και να αμοίβωμαι τόσο πλουσιοπάροχα με το υπέρογκο ποσό των Δρχ. 10.683.– μηνιαίως.Δυστυχώς όμως μου λέιπει το μεγαλύτερο προσόν για ένα τραπεζουπάλληλο (που πας κύριε χωρίς μέσον;)
4) Δεν κάνατε δεκτή αίτηση μου για άδεια άνευ αποδοχών πράγμα που δεν με απασχολεί και πολύ διότι ο πατέρας μου είναι βασικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και όποτε θελήσω μπορώ να επανέλθω κατόπιν βεβαίως αδιάβλητου διαγωνισμού και
5) Αρνούμαι να είμαι μισθωτός σκλάβος (μπράβο ρε μάγκα!).
Μέτα σεβασμού,
Ο αιτών
[Υπογραφή Δ.Πανούσης]
