Tο καλοκαίρι του 1953 η μικρή Σπυριδούλα, αφήνει το πατρικό της για ένα καλύτερο μέλλον στη πρωτεύουσα. Η οικογένεια της φτωχοί βιοπαλαιστές, που με δυσκολία μπορούσαν να θρέψουν τα παιδιά τους.
Έτσι η Σπυριδούλα, αρχίζει να εργάζεται σε ηλικία 12 ετών, ως οικιακή βοηθός στο σπίτι των Βεϊζαδέ. Εκεί ανακαλύπτει την άσχημη πλευρά της ζωής. Η κυρία της, όπως επιθυμούσε να την αποκαλούν η Αντιγόνη Βεϊζαδέ, της φεροτάν σκληρά και απάνθρωπα. Εργαζόταν σκληρά, όλη την ημέρα, χωρίς δικαίωμα ξεκούρασης, υποσιτιζόταν και δεχόταν σωματική και ψυχολογική βία καθημερινά.
Αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης ήταν το βράδυ της 31ης Ιουλίου του 1955, όταν ο δήθεν ευυπόληπτος υπάλληλος τραπέζης (αποδείχθηκε πως ήταν τοκογλύφος και διατηρούσε σχέσεις με τη Τρούμπα), έχασε 50 δολλάρια και κατηγόρησε τη μικρή Σπυριδούλα πως τα έκλεψε. Ξεκίνησαν με ξυλοδαρμούς, την έδεσαν ώστε να ομολογήσει ένα έγκλημα που δεν έκανε. Όμως η διαστροφή τους δεν σταμάτησε εκεί. Με ένα ηλεκτρικό σίδερο την έκαψαν σε ολοκληρό το κορμί της και το πρόσωπό της.
Όταν αναγκάστηκαν να τη μεταφέρουν στο νοσοκομείο, τα κτήνη ισχυρίστηκαν πως έπεσε καυτο νερό πάνω στο νεαρό κορίτσι, και πως ήταν συγκλονισμένοι με το ατύχημα.
Όσοι ζήσανε τη δίκη, δεν μπορούν να ξεχάσουν τη μαρτυρία της Σπυριδούλας. Το ζεύγος Βεϊζαδέ, καταδικάστηκε μόλις σε 5 χρόνια λόγω πρότερου εντίμου βίου. Ο κόσμος προσπάθησε να τους λιντσάρει ανεπιτυχώς. Η Σπυριδούλα νοσηλεύτηκε, δεχόμενη την αγάπη από κόσμο που δεν γνώριζε. Τα σωματικά της τραύματα επουλώθηκαν αργά, τα ψυχικά τραύματα της όμως;
Δέχτηκε την αγάπη του κόσμου απλόχερα, λίγο αργά βέβαια.Συγκεντρώθηκαν χρήματα, πολλά για την εποχή, δέχτηκε προτάσεις γάμου, την επισκέφθηκαν ο πρωθυπουργός, εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού χώρου, της Εκκλησίας. Τη ζήτησαν να πρωταγωνιστήσει σε ταινία, ενέπνευσε το Παύλο Σιδηρόπουλο να βαφτίσει το συγκρότημά του. Έγινε σύμβολο της βιοπάλης και του αγώνα κατά της κακοποίησης.
Δείτε ένα βίντεο με την ιστορία:
